top of page
Zoeken
  • hderore

Op zolder...


Ik bewonder ze graag. De windmolens die ons landschap rijk is. En dan heb ik het niet over die hoge turbines maar over die eeuwenoude bakstenen gebouwen met houten wieken. Je vindt ze niet veel meer. Toch niet in onze contreien. West-Vlaanderen heeft er veel meer ook al heeft 'den Duits' er tijdens de Eerste Wereldoorlog behoorlijk wat omvergeblazen. De stand van de wieken werd gebruikt om signalen te geven en dat had de vijand snel door. Vandaar dat er in Nederland veel meer molens zijn overgebleven. (Nederland verklaarde zich in 1914 onpartijdig) Een aantal jaren geleden bezocht ik de Noletmolen in Schiedam. Een replica van een stellingmolen en naar het schijnt de hoogste van de wereld. Ook in Kinderdijk bezocht ik negentien windmolens keurig op een rij. Een indrukwekkend plaatje dat sinds 1997 deel uitmaakt van werelderfgoed. In mijn eerste boek ' De Verlossing' komt het onderwerp 'windmolen' behoorlijk aan bod. Een van de hoofdpersonages is een wereldverbeteraar, die opteert dat elke particulier de vrijheid zou moeten hebben om een kleine windturbine te plaatsen, zodat hij in zijn eigen elektriciteitsbevoorrading kan voorzien. Ik liet zelfs mijn fantasie de vrije loop door een windmolen van 42 meter hoog in het hart van Sinaai te plaatsen. Genaamd: 'De Koninginnenmolen'. Een majestueus exemplaar dat de elektriciteit moet opwekken voor een bierbrouwerij. Aan het bier wordt honing toegevoegd, vandaar de naam Koninginnenmolen. Nu bestaat zo 'n biertje wel degelijk. Brouwerij Boelens in Belsele brouwt al geruime tijd het 'Bieken'. Ik heb er ooit al eens voorzichtig aan genipt en het is absoluut het proeven waard. Maar laten we even terugkeren naar de non fictie. Een Vlaming zou geen Vlaming zijn, als hij dat, wat zich vlak onder zijn neus bevindt, over het hoofd ziet. In Sint-Pauwels -bij wijze van spreken in mijn achtertuin- staat namelijk de prachtige Roomanmolen. En het toevallige is dat Tommy's oom daar molenaar is. Dus wat doe je dan op Erfgoeddag? Juist. Rudi Niessen (zie foto bovenaan) gaf ons een uitgebreide rondleiding. We klauterden langs smalle houten trapjes tot op de kapzolder. De molen heeft vele zolders. Zes in totaal. Ik zou er willen wonen. Nee, echt. Want wie wil er nu geen huis met zes zolders.

67 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Soms is het leven één roze bril. Dan zie je de zon op de kleurloze achtergeveltjes al van zodra je je ogen 's morgens opent. De schoot waarin je geborgenheid vindt, is warm en uitnodigend en voor een

D-Day

bottom of page